فهرست کاملی از جاهای دیدنی قونیه
وقتی نام شهر قونیه میآید، شاید شما هم در ذهنتان زادگاه مولانا تداعی شود؛ بنابراین بر شما هم پوشیده نیست که قونیه شهری عرفانی و پررمزوراز و یکی از تاریخیترین شهرهای دنیا است. اگر قصد سفر به کشور ترکیه را دارید و درباره رفتن به شهر قونیه تردید دارید، به شما توصیه میکنیم که حتماً با خواندن ادامه مطلب و مطلع شدن از جاهای دیدنی قونیه و زیباییهای تاریخی و مدرن این شهر، شکتان را برطرف سازید.قونیه، شهری تاریخی است که در مرکز ترکیه، در جنوب غربی فلات مرکزی آناتولی قرار دارد و توسط یک دشت بارور و باریک احاطه شده است. قونیه یکی از قدیمیترین مراکز شهری در جهان است و کاوشهای انجامشده در تپه علاالدین در وسط شهر قونیه نشان میدهد که سه هزار سال پیش از میلاد مسیح، محل زندگی انسانها بوده است. طبق افسانه فریگی، قونیه اولین شهری بود که پس از طوفان نوح دوباره آباد شد. در این مجله میناگلوبال به فهرست کاملی از جاهای دیدنی قونیه می پردازیم.
موزه مولانا
برای مسلمانان و غیرمسلمانان، دلیل اصلی آمدن و دیدن جاهای دیدنی قونیه، دیدار از این اقامتگاه سابق دراویش چرخان و خانه و مقبره جلالالدین محمد رومی که بعداً لقب مولانا گرفت، است. این مقبره، یکی از بزرگترین مراکز زیارتی در ترکیه است و گنبد ساختهشده از کاشیهای فیروزهای یکی از مشخصترین مکانهای دیدنی ترکیه است.از نظر مسلمانان، این مکان بسیار مقدس است و سالانه بیش از 1.5 میلیون نفر از آن دیدن میکنند که بیشتر آنها ترک هستند. بسیاری از افراد آنها مقدس میدانند و هنگام ورود به مقبره، از پوشش پلاستیکی برای کفشهایشان استفاده میکنند وزنان باید موهای خود را بپوشانند و هیچکس نباید لباس خلاف عرف بپوشد. پس از قدم زدن در یک باغ زیبا، از دروازه درویشان عبور کرده و وارد حیاطی میشوید که در مرکز آن چشمه وضو قرار دارد.در ورودی درب نقرهای مقبره، با خط عثمانی نوشته شده است: کسانی که ناقص وارد اینجا شوند، کامل بیرون خواهند آمد.
پس از ورود به مقبره، به دنبال کاسه برنزی بزرگ نیسان بگردید. آب باران نیسان که برای کشاورزان این منطقه حیاتی است، هنوز مقدس به شمار میرود و در این کاسه قرن سیزدهم جمعآوری میشود. در گذشته نوک عمامه مولانا در آب غوطهور شده و به کسانی که نیاز به بهبودی داشتند، ارائه میشد.از قسمت اتاق بهطور مستقیم تا زیر گنبد مسیر را ادامه دهید. در اینجا میتوانید مقبره مولانا را مشاهده کنید که در کنار آن مزار پسرش سلطان ولد و سایر دراویش برجسته قرار دارند. همه آنها با کفنهای مخمل سنگین با گلدوزیهای طلایی پوشانده شدهاند، اما لباسهای مولانا و ولد دارای عمامههای عظیم، نمادهای اقتدار معنوی هستند.قبر مولانا مربوط به زمان سلجوقیان است که بعداً توسط سلاطین عثمانی به مسجد و سیمانه، سالنی که در آن مراسم گردآوری برگزار میشد، اضافه شد.
تپه علا الدین
تپه علاالدین، یکی از جاهای دیدنی قونیه، واقع در منطقه کاراتای قونیه است که 450 متر طول و 20 متر ارتفاع دارد. درنتیجه کاوشهای انجامشده توسط انجمن تاریخی ترکیه در سال 1941، دریافتهاند که اولین محل استقرار در این تپه، در اوایل عصر مفرغ و حدود 3000 سال قبل از میلاد آغاز شده است. پس از این دوره، در دورههای فریگی، هلنیستی، رومی، بیزانس، سلجوقی و عثمانی همچنان نیز بهعنوان محل استقرار مورد استفاده قرار گرفته و امروزه علاوه بر داشتن ارزش تاریخی، مکانی تفریحی نیز محسوب میشود.تپه علاالدین، که جزو اولین سکونتگاهها در 3000 سال قبل از میلاد شناخته شده است، پس از سقوط پادشاهی هیتیت در سال 1190 قبل از میلاد، تحت حاکمیت فریگیها قرار گرفت. در این دوره، تپه کاوانیا نامگذاری شد. پس از فریگیها ، منطقه توسط لیدیها فتح شد.مهمترین بنای روی تپه که تا به امروز باقی مانده است بهعنوان مسجد علاالدین و گنبدهای آن در شمال تپه است.
باغ کیوتوی ژاپن
باغ کیوتوی ژاپن در قونیه، توسط شهرداری این شهر، در سال 2010 با مساحت 36 هزار مترمربع بهعنوان بزرگترین باغ ژاپنی ترکیه، بهمنظور توسعه روابط برادرانه بین کیوتو و قونیه ساخته شد.این باغ، مکانی دوستداشتنی برای پیادهروی، پیکنیک و هواخوری است. بسیاری از خانوادهها در اینجا در کلبههای چوبی به سبک ژاپنی مشغول غذا خوردن میشوند و همچنین یک کافهرستوران نیز در آن قرار دارد که غذاها و نوشیدنیهای مخصوص به ژاپن را سرو میکند. دسترسی به پارک کاملاً رایگان است و میتوانید همزمان که گردشی زیبا و مقرونبهصرفه دارید، از جاذبههای این باغ دیدنی، عکسهایی منحصربهفرد بگیرید. در ضمن، دسترسی به پارک بهوسیله تراموا بهراحتی میسر است.
باغ پروانههای گرمسیری قونیه
این مکان، بزرگترین پناهگاه پروانههای گرمسیری در اروپا است و پس از تغییر شکل LED رنگی آن، اکنون میتوان در اطرافش انواع پروانههای کمیابی را دید که زیر نورهای رنگی، خودنمایی میکنند چون تغییر رنگ نور، منعکسکننده رنگهای خود طبیعت است. باغ پروانههای گرمسیری و موزه حشرات قونیه، در ترکیه یک سیستم روشنایی LED با کنترل رایانه نصب کرده است که به آن امکان میدهد میلیونها رنگ مختلف درخشان را نمایش دهد. باغ پروانههای گرمسیری اکنون یکی از مهمترین جاهای دیدنی قونیه و یکی از نمادهای این شهر است.
ساختمان اصلی پارک که به شکل یک پروانه ساخته شده است، اکنون به یکی از جلوههای برجسته در افق شب شهر تبدیل شده است. این موزه بیش از 6000 گونه مختلف پروانه و 20000 گیاه گرمسیری را در خود جای داده و بزرگترین منطقه پرواز پروانهها را در زیر گنبد بال شکل خود دارد. مدیران موزه گفتهاند که آنها نور پویا را انتخاب کردهاند تا بتوانند از رنگهای بیشمار و تغییر چرخه زندگی پروانههای نمایش دادهشده تقلید کنند. در ضمن این سیستم چون LED است، به پارک امکان میدهد تا تأثیرات مخرب زیستمحیطی را بهشدت کاهش دهد زیرا بسیار کارآمدتر و کممصرفتر از نورپردازی معمولی است.
مسجد کاپو
مسجد کاپو، یکی از جاهای دیدنی قونیه است که توصیه می کنیم از جاذبه های تاریخی آن دیدن کنید زیرا این مسجد بزرگترین مسجدی است که در دوره عثمانی در قونیه ساخته شده است.اگرچه نام اصلی این مسجد احیائیه بود، اما به دلیل مجاورت با دروازه آت پازاری، قلعه قدیمی قونیه، مسجد کاپو (به معنی دروازه) نام گرفت. این مسجد که در سال 1658 توسط پیر حسین چلبی ساخته شد، در سال 1811 توسط عبدالرحمن افندی، بازسازی شد. این مسجد که در آتشسوزی بازار قونیه در سال 1867 به همراه مغازههای بنیاد اطراف آن کاملاً سوخته بود، با استفاده از مواد سنگی با کمک عبدالرحمن افندی و مردم قونیه بازسازی شد.در هنگام بازسازی مسجد، بهویژه از سنگهای قلعه قونیه استفاده شده است. ازآنجاکه از مواد اسپولیا بهطور مکرر در ساخت مسجد استفاده شده، میتوان قطعاتی از سازههای باستانی را در آن مشاهده کرد.
در شمال مسجد که در مساحت تقریبی مربع ساخته شده است، یک فضای بلند و یک درب کمانی قوسی وجود دارد که روی 10 ستون مرمر استوار است. در جهات شرقی و غربی نیز یک دروازه وجود دارد. این مسجد که از سنگهای تراشخورده ساخته شده، از بیرون با سقف و از داخل هشت گنبد بزرگ و کوچک پوشانده شده است.محراب سنگی و منبر چوبی آن کاملاً ساده است. قسمت مناره در كنار آن تا بالكن از سنگ ساخته شده و قسمت فوقاني آن از آجر است. مغازههایی در زیر مسجد روی سکوهایی ساخته شدهاند که میتوانید از آنها نیز بازدید کنید.چشمهای در غرب مسجد توسط مفتی سید عبدالرحمن در سال 1812 ساخته شد؛ اما بعداً این آبنما پس از تعمیرات مختلف تخریب و آبنمای فعلی ساخته شد.
موزه مردمنگاری قونیه
موزه مردمنگاری به مردم، فرهنگها و سبک زندگی در قونیه و اطراف آن در ترکیه اختصاص یافته است. این موزه در 6 دسامبر 1975 تأسیس شده است و در خیابان صحیپ آتا واقع شده است؛ که شامل ساختمانی دوطبقه با زیرزمین است. اتاق کنفرانس آن در طبقه همکف بوده و در بخش فرش بهویژه در طبقه پایین سالن نمایشگاه، تکههای کمیاب فرشهای دوره سلجوقی، نمونههایی از فرشهای بافتهشده در مراکز مختلف فرش آناتولی، مخصوصا در منطقه قونیه از دوره عثمانی وجود دارد.در سالن نمایشگاه موزه، لباسهای زنانه، آثار قومنگاری متشکل از قالیچههای مختلف، بند توری، دستکش حمام، نمونههای پارچهای ترکی و صنایعدستی ترکی قونیه و حومه آن که از طریق خرید و اهدا به موزه آورده شده است. به نمایش گذاشته شده است.
بازار سرپوشیده قونیه
یکی از جاهای دیدنی قونیه که جاذبههای ناشناخته قونیه است و معمولاً در کتابهای راهنمای قونیه یافت نمیشود و ارزش دیدن دارد، بازار سرپوشیده قونیه است که معماری باستانی خیرهکنندهای دارد و برای خرید اجناس ناب مخصوص قونیه مناسب است. بهعنوانمثال میتوانید گلیمهای بافتهشده توسط بافندههای محلی دهکدههای اطراف با نقوش ناب باستانی آن را تهیه کنید. در ضمن برای خرید شیشه جات و لباس و ادویه دستساز نیز بازار سرپوشیده قونیه مناسب است. قیمتها در این بازار نسبتاً مناسب بوده و در مقایسه با استانبول، ارزانتر نیز است. همچنین میتوانید از خورد غذاهای محلی قونیه در این بازار لذت ببرید.
موزه آتاترک
این ساختمان دوطبقه تاریخی در خیابان آتاترک واقع شده است که در سال 1912 از سنگ و آجرهای تراشخورده ساخته شده است. در سال 1923 به نام خزانهداری به ثبت رسید و بهعنوان دفتر فرماندار مورد استفاده قرار گرفت و پس از ورود آتاترک به قونیه به وی اختصاص یافت. در سال 1927، این خانه توسط شهرداری قونیه از خزانهداری خریداری شده و برای ابراز قدردانی توسط مردم قونیه از وی، به نام آتاترک ثبت شد. در این سند جمله: هدیه قونیه به رئیسجمهور قاضی مصطفی کمال پاشا، درج شده بود. در سال 1940، این خانه توسط دولت خصوصی قونیه با قیمت نمادین خریداری شده و مجدداً تغییر یافت و تا سال 1963 بهعنوان استانداری استفاده میشد.
در سال 1963 ساختمان به وزارت آموزشوپرورش تحویل داده شد و تعمیر شد. پس از یک سال، در 17 دسامبر 1964، بهعنوان خانه آتاترک – موزه فرهنگ برای بازدیدکنندگان باز شد. موزه آتاتورك، در صدمین سالگرد تولد آتاتورك (1981)، طبق درخواست كمیته جشن استان توسط اداره كل آثار باستانی و موزههای وزارت فرهنگ و جهانگردی مرمت شد. پس از ساماندهی مجدد آن برای نمایشگاه، خانه در 17 آوریل 1982 به روی بازدیدکنندگان باز شد؛ بنابراین هیچ تغییری در معماری ساختمان ایجاد نشده است.